ปลากระเบนตุ๊กตา (Brevitrygon heterura) เป็นปลากระเบนที่พบได้บ่อยในตลาดท้องถิ่น แต่เช่นเดียวกับปลากระเบนชนิดอื่นๆ ปลากระเบนตุ๊กตาก็เผชิญกับการคุกคามจากการประมงเกินขนาดและการทำลายแหล่งที่อยู่อาศัย ดังนั้น การระบุชนิดของปลาที่ถูกต้องจึงมีความสำคัญ เนื่องจากมาตรการอนุรักษ์อาจแตกต่างกันตามชนิดของปลา งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความแปรผันทางลักษณะภายนอกของ B. heterura ในอ่าวไทยโดยการศึกษาทางสัณฐานวิทยาและการวิเคราะห์พันธุกรรม ในระหว่างเดือนตุลาคม 2565 ถึงกุมภาพันธ์ 2566 ได้เก็บตัวอย่างจำนวน 49 ตัวอย่างจากท่าเรือที่จอดเรือ พบว่ามีสองกลุ่มที่แตกต่างกันตามลักษณะทางสัณฐานวิทยาโดยพิจารณาจาก 40 สัดส่วน ตัวอย่างจากจังหวัดจันทบุรี ระยอง ชลบุรี สมุทรสาคร นครศรีธรรมราช และสงขลา ซึ่งเรียกว่ากลุ่ม A มักมีความยาวปากยาวกว่าตัวอย่างจากจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ซึ่งเรียกว่ากลุ่ม B ตามลักษณะทางสัณฐานภายนอกที่ใช้ในการระบุชนิดของปลา มีสัดส่วนทางสัณฐานวิทยา สาม สัดส่วนที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่ม A และกลุ่ม B ลักษณะหลักที่อธิบายความแปรผันภายในชนิดระหว่างกลุ่ม A และกลุ่ม B จะได้รับการอภิปรายเพิ่มเติม การศึกษารหัสพันธุกรรมดีเอ็นเอบาร์โค้ดจากชิ้นส่วนของยีน cytochrome c oxidase subunit I (COI) จากตัวอย่าง 41 ตัวอย่างจากกลุ่ม A และ 8 ตัวอย่างจากกลุ่ม B พบว่าเปอร์เซ็นต์ความแตกต่างของลำดับรหัสพันธุกรรม (p-distance) ระหว่างกลุ่ม A และกลุ่ม B อยู่ที่ 0.0-2.5 การศึกษานี้ช่วยเพิ่มความเข้าใจเกี่ยวกับความแปรผันของรูปแบบและพันธุกรรมของ B. heterura ในอ่าวไทย
ปลากระเบนสกุล Brevitrygon เป็นกลุ่มปลากระเบนที่จัดอยู่ในชั้น (class) Chondrichthyes อันดับ Myliobatiformes จัดอยู่ในกลุ่มปลากระดูกอ่อน สามารถพบได้ ทั้งในน้ำจืด น้ำกร่อยและทะเล ลักษณะส่วนใหญ่ของปลาอันดับนี้ ครีบอกจะแผ่ออกทางด้านข้าง ลำตัวค่อนข้างแบนลงคล้ายกับจาน มีเหงือกจำนวน 5 คู่อยู่ล่างของลำตัวช่วงส่วนหัวบริเวณที่ต่อจากส่วนท้ายตาจะมีช่องสำหรับน้ำเข้า (spiracle) ในแต่ละวงศ์ (family) จะมีลักษณะเด่นที่แตกต่างกัน ปลากระเบนสกุล Brevitrygon จัดอยู่ ในวงศ์ Dasyatidea ซึ่งมีลักษณะเด่นอยู่ที่หางยาวคล้ายแส้ ปลากระเบนสกุลนี้จากการศึกษามีทั้งหมด 4 ชนิด (Last et al. 2016) จากการรวบรวมข้อมูลจากต่างประเทศพบว่า ปลากระเบนสกุล Brevitrygon สามารถเจอใน ประเทศไทย 2 ชนิด ได้แก่ ปลากระเบนตุ๊กตา (B. heterura) และกระบาง (B. imbricata) (Last et al. 2016) โดยปลากระบางสามารถพบที่ทะเลฝั่งอันดามันเท่านั้น ซึ่งแตกต่างกับปลากระเบน ตุ๊กตาที่จะพบได้ทั้งบริเวณฝั่งอ่าวไทยและฝั่งอันดามัน แต่จากการรวบรวมรายงานข้อมูลปลากระดูกอ่อน ที่พบในน่านน้ำไทยและน่านน้ำใกล้เคียงโดยมีการจัดลำดับทางอนุกรมวิธาน (ทัศพล และคณะ, 2562) ได้พบว่ามีการเจอปลา กระเบนที่มีลักษณะที่คล้ายคลึง (Look- alike species) กับปลากระบางอาศัยใน บริเวณอ่าวไทย จึงได้มีการเรียกชื่อปลากระเบนชนิดนี้ว่า B. cf. imbricate ดังนั้นจึงจ้าเป็นต้องมี การศึกษาเพื่อยืนยันชนิดของปลากระเบนสกุล Brevitrygon ที่พบในน่านน้ำไทย และเพื่อตรวจสอบและ เปรียบเทียบความแตกต่างของลักษณะทางอนุกรมวิธานจากสัณฐานวิทยาภายนอกของปลากระเบนสกุลนี้ จากการการสำรวจโดยกรมประมงตั้งแต่ปี พ.ศ. 2547 ไปจนถึง 2560 มีแนวโน้มที่มีการศึกษาและค้นพบ ปลากระดูกอ่อนชนิดใหม่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ (Krajangdara, 2017) ตรงกันข้ามกับการศึกษา ชนิดของปลากระดูกอ่อนที่คล้ายคลึงกันในประเทศไทย ซึ่งมีแนวโน้มลดลงและไม่ได้รับความนิยม ทำให้ข้อมูลทางวิชาการด้านอนุกรมวิธานยังมีไม่เพียงพอ รวมไปถึงปลากระเบนสกุล Brevitrygon ที่เป็นปลากระเบนที่พบจำนวนมากในประเทศไทย แต่ยังมีความไม่ชัดเจนและคล้ายคลึงกันของลักษณะภายนอก ในแต่ละชนิดของปลา กระเบนสกุลนี้ ซึ่งควรได้รับการตรวจสอบเพื่อยืนยันถึงสายพันธุ์ของปลากระเบน สกุลนี้เพื่อความถูกต้องของฐานข้อมูลในประเทศไทย การศึกษาในครั้งนี้จึงได้ทำการศึกษาการ อนุกรมวิธานทั้งลักษณะภายนอกและการวัดสัดส่วนในสัดส่วนต่าง ๆ ของปลากระเบนเพื่อเปรียบเทียบและหาความแตกต่างและนำเทคนิคทางชีวโมเลกุลมาศึกษาเพื่อตรวจสอบและยืนยันความถูกต้องของชนิดปลากระเบนในสกุลนี้ การศึกษาในครั้งนี้จึงมีความสำคัญสำหรับงานด้านการอนุกรมวิธานเพื่อใช้ในการจัดการทรัพยากรปลากระเบนที่ไม่ได้รับความสนใจเพื่อเป็นฐานข้อมูลในการอนุรักษ์และความหลากหลายของปลากระดูกอ่อน รวมไปถึงเพื่อยืนยันชนิดของปลากระเบนสกุล Brevitrygon ในประเทศไทย
คณะเทคโนโลยีการเกษตร
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาปัญหาความต้องการในการออกแบบบรรจุภัณฑ์กลุ่มวิสาหกิจชุมชน ฯ 2) เพื่อพัฒนาบรรจุภัณฑ์ให้กับกลุ่มวิสาหกิจชุมชน ฯ และ 3) เพื่อศึกษาความพึงพอใจต่อรูปแบบบรรจุภัณฑ์ของสมาชิกกลุ่มวิสาหกิจชุมชนกลุ่มกะปิคลองด่านชุมชน 3 ตำบลคลองด่าน อำเภอบางบ่อ จังหวัดสมุทรปราการ จำนวน 9 คน ผลการศึกษาพบว่า สภาพปัญหาของกลุ่มวิสาหกิจชุมชน ฯ นั้นขาดบรรจุภัณฑ์ที่เหมาะสมแก่การเป็นของฝากและมีความต้องการพัฒนาบรรจุภัณฑ์ให้มีลักษณะเหมาะสมแก่การเป็นของฝากโดยวัสดุที่ใช้ทำบรรจุภัณฑ์คือกระดาษ มีรูปแบบบรรจุภัณฑ์เป็นทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าพร้อมหูจับสำหรับพกพา สามารถพับเก็บขนส่งสะดวก และซ้อนทับเพื่อเรียงเป็นชั้นได้มีความแข็งแรงทนทาน สีบรรจุภัณฑ์ที่ใช้คือสีน้ำตาลอ่อน ส่วนสีฉลากคือสีขาว มีรายละเอียดที่ระบุในฉลากดังนี้ สูตรทำน้ำพริกกะปิ ส่วนประกอบ วันผลิตและวันหมดอายุ ความเป็นมาของกลุ่มวิสาหกิจชุมชน ฯ QR Code เบอร์โทรศัพท์ เรื่องราวสั้น ๆ ชื่อกลุ่ม สถานที่ผลิต พร้อมทั้งใช้ภาพประกอบเป็นที่ตั้งของกลุ่มวิสาหกิจชุมชน ฯ และภาพเคยแดง ผลการพัฒนาบรรจุภัณฑ์ให้กับกลุ่มวิสาหกิจชุมชน ฯ พบว่าการออกแบบบรรจุภัณฑ์ใหม่เพื่อเพิ่มความน่าเชื่อถือของสินค้า ทำให้ลูกค้าเกิดความเชื่อมั่นในตัวผลิตภัณฑ์ และความพึงพอใจต่อรูปแบบบรรจุภัณฑ์ของสมาชิกกลุ่ม ฯ พบว่าบรรจุภัณฑ์รูปแบบที่ 1 มีระดับความพึงพอใจมากที่สุด ( x ̅ = 4.57, S.D.= 0.22) โดยมีด้านสีได้ระดับความพึงพอใจมากที่สุด ( x ̅ = 4.74, S.D.= 0.06) รองลงมาคือด้านฉลากมีระดับความพึงพอใจมากที่สุด ( x ̅ = 4.69, S.D.= 0.10) น้อยที่สุดคือ ด้านคุณสมบัติระดับความพึงพอใจปานกลาง ( x ̅ = 3.83, S.D.=1.58) ตามลำดับ
คณะวิศวกรรมศาสตร์
หัวข้อโครงงานที่นำเสนอคือระบบคัดแยกขยะ (Garbage Sorting Systems) จุดประสงค์เพื่อศึกษาการทำงานและพัฒนาระบบคัดแยกขยะที่สามารถตรวจจับประเภทของขยะได้อย่างอัตโนมัติ โดยใช้เซ็นเซอร์ Proximity ในการแยกประเภทของขยะที่เป็นวัตถุโลหะและอโลหะ รวมถึงใช้เซ็นเซอร์ Ultrasonic ในการตรวจสอบปริมาณขยะภายในถัง หากปริมาณขยะเกินกำหนด ระบบจะส่งการแจ้งเตือนไปยังอุปกรณ์สื่อสารที่เชื่อมต่อกับระบบ เช่น สมาร์ทโฟนหรือคอมพิวเตอร์ การทำงานของระบบถูกออกแบบมาเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการจัดการขยะ ลดภาระการคัดแยกขยะด้วยมือ และส่งเสริมการรีไซเคิล โดยสามารถนำระบบนี้ไปประยุกต์ใช้ในสถานที่ต่างๆ เช่น สถานศึกษา หรือสถานที่สาธารณะ เพื่อช่วยลดปริมาณขยะที่ไม่ถูกแยกอย่างถูกต้อง และเพิ่มโอกาสในการนำขยะกลับมาใช้ประโยชน์ใหม่
คณะเทคโนโลยีการเกษตร
นวัตกรรมชุดการเลี้ยงหอยหวานทองในแนวตั้งด้วยระบบอควาโปนิกส์เป็นรูปแบบของการเกษตรแบบผสมผสานระหว่างการเลี้ยงหอยหวานทองกับการปลูกผัก โดยระบบดังกล่าวโดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อใช้พื้นที่ในแนวดิ่งให้เกิดประโยชน์สูงสุด ประหยัดน้ำในการเลี้ยงและผลิตพืชผักที่ปลอดภัยทั้งเพื่อการบริโภคหรือจำหน่าย รวมทั้งเป็นการเกื้อกูลระหว่างสิ่งมีชีวิตในระบบ ซึ่งหอยหวานทองจะขับถ่ายของเสียออกมา/เศษอาหารที่หลงเหลือจะถูกกรองบนวัสดุ ที่ใช้ในการบำบัดน้ำ ในขณะเดียวกันแบคทีเรียตามธรรมชาติจะช่วยเปลี่ยนของเสียต่างๆ เหล่านี้ให้อยู่ในรูปธาตุอาหารที่พืชนำมาใช้ประโยชน์ ดังนั้นระบบดังกล่าวจึงเป็นมิตรต่อต่อสิ่งแวดล้อม