This study aimed to investigate the efficacy of lime containing more than 50% calcium oxide and not less than 29% magnesium oxide in enhancing water alkalinity for Pacific White Shrimp (Litopenaeus vannamei) aquaculture. The experiment was conducted at concentrations of 0, 5, 10, 15, and 20 ppm over a 48-hour period, with data collected at 0, 3, 6, 12, 24, 36, and 48 hours. Results demonstrated that lime exhibited high dissolution efficiency (65-86%) within the first hour and reached complete dissolution (98.5-98.6%) within 6 hours. The pH values initially increased proportionally with lime concentration, gradually decreased during 3-12 hours, before stabilizing. Total alkalinity showed significant increase during the first 3-6 hours and remained stable until the end of the experiment. Statistical analysis revealed that both concentration and time significantly affected all parameters (p < 0.001)
การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเลี้ยงกุ้งขาว (Litopenaeus vannamei) เป็นอุตสาหกรรมที่มีความสำคัญต่อเศรษฐกิจของประเทศ อย่างไรก็ตามอุตสาหกรรมนี้ต้องเผชิญกับความท้าทายหลายประการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านการจัดการคุณภาพน้ำ ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งผลโดยตรงต่อผลผลิตและความยั่งยืนของการเพาะเลี้ยง การรักษาสมดุลของพารามิเตอร์คุณภาพน้ำ โดยเฉพาะค่าความเป็นด่าง (alkalinity) จึงมีบทบาทสำคัญในการส่งเสริมการเจริญเติบโตและเพิ่มอัตราการรอดของกุ้ง ในปัจจุบัน ผลิตภัณฑ์เชิงพาณิชย์ที่ใช้ในการปรับค่าอัลคาไลน์ในน้ำมีประสิทธิภาพสูงและให้ผลรวดเร็ว แต่มีข้อจำกัดด้านต้นทุนที่สูง ส่งผลให้เกษตรกรรายย่อยเข้าถึงได้ยาก ด้วยเหตุนี้ การวิจัยครั้งนี้จึงมุ่งเน้นการศึกษาประสิทธิภาพของปูน (ประกอบด้วย calcium oxide มากกว่า 50% และ magnesium oxide ไม่ต่ำกว่า 29 %) ในการปรับค่าอัลคาไลน์ในน้ำสำหรับการเลี้ยงกุ้งขาวในประเด็นต่อไปนี้ ศึกษาอัตราการเปลี่ยนแปลงของค่าอัลคาไลน์ในน้ำเมื่อใช้ปูนในปริมาณและความเข้มข้นที่แตกต่างกันและวิเคราะห์ผลของการใช้ปูนต่อค่าอัลคาไลน์ และค่า pH ในน้ำ ผลการศึกษานี้จะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งในการพัฒนาแนวทางการจัดการคุณภาพน้ำที่มีประสิทธิภาพและประหยัดต้นทุนสำหรับเกษตรกรผู้เลี้ยงกุ้ง อันจะนำไปสู่การเพิ่มผลผลิต ลดต้นทุน และส่งเสริมความยั่งยืนของอุตสาหกรรมการเลี้ยงกุ้งในระยะยาว นอกจากนี้ ผลการวิจัยยังสามารถนำไปประยุกต์ใช้กับการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำชนิดอื่นๆ ที่ต้องการการควบคุมค่าอัลคาไลน์ในระบบการเลี้ยง
คณะวิทยาศาสตร์
Microalgae are rich in bioactive compounds that may contribute to the growth of probiotics, which require appropriate nutrients, known as prebiotics, to thrive. This study aims to evaluate the effectiveness of crude extracts from intracellular components residues of the microalga Chlorella sp. KLSc61 in promoting the growth of the probiotic bacterium Lactiplantibacillus plantarum JCM1149 under simulated gastrointestinal conditions. The intracellular extracts were obtained using 70% (v/v) ethanol, and their effects on probiotic growth were tested at concentrations of 0.1%, 0.75% and 1.5%. The growth of Lactiplantibacillus plantarum JCM1149 was assessed using the drop plate method. The findings of this study will provide insights into the potential of Chlorella sp. KLSc61 extracts in enhancing probiotic growth, which could lead to the development of synbiotic dietary supplements containing both probiotics and prebiotics. Additionally, this study may serve as a foundation for further research on the role of microalgal extracts in gut health and immune system modulation.
คณะอุตสาหกรรมอาหาร
In recent years, many people have shown greater interest in plant-based proteins because of their health benefits and lower impact on the environment. This study will look at the physical and chemical properties of chickpeas and red beans. It will also create a plant-based burger that tastes and feels similar to meat-based burgers while providing comparable nutrition. We will steam the ingredients and then analyze important properties such as texture, color, water activity (aW), pH, and how well they retain water and oil. Additionally, we will conduct a sensory evaluation to understand consumer preferences.
คณะเทคโนโลยีการเกษตร
Rice is a salt-sensitive crop. The objective of this study was to evaluate the effect of salinity at flowering stage on physiological traits and yield of landrace rice. The experiment design was 4*10 Factorial in RCBD with 4 replications. Factor A was four salinity levels: control, 6, 12 and 16 dS/m; Factor B was 10 rice varieties. Data were collected on physiological traits and grain yield. The results showed that increasing salinity level decreased rice yield. The highest yield reduction was found when the rice received salt stress at 16 dS/m. In addition, rice varieties showed different yield performance when exposed to salt stress. In this found that Hom Yai variety had the lowest yield reduction when grown at 16 dS/m salinity level and did not differ from salt tolerant check variety.