
หนึ่งในปัจจัยที่สำคัญที่สุดในการตอบสนองต่อกรณีทางการแพทย์คือเวลาการตอบสนอง โดยทั่วไปแล้ว ความเสียชีวิตส่วนใหญ่เกิดจากผู้ป่วยไม่สามารถไปถึงมือแพทย์ได้ทันเวลา นอกจากนี้ยังรวมถึงการมาถึงของอุปกรณ์การแพทย์ในที่เกิดเหตุ สมองของมนุษย์จะเริ่มเสื่อมลงหลังจากขาดออกซิเจนเป็นเวลา 3 นาที ซึ่งวิธีการขนส่งทางถนนที่หน่วยปฐมพยาบาลใช้อยู่ในปัจจุบันไม่สามารถไปถึงที่เกิดเหตุได้ภายใน 3 นาที ส่งผลให้มีการเสียชีวิตระหว่างการขนส่งหรือก่อนหน่วยปฐมพยาบาลจะมาถึงที่เกิดเหตุ ดังนั้นจึงได้มีการสำรวจการขนส่งอุปกรณ์การแพทย์ด้วยอากาศยานที่ควบคุมด้วยตนเองโดยอัตโนมัติ ซึ่งสามารถทำได้ผ่านการจัดส่งด้วยโดรนที่รวดเร็วกว่าใช้วิธีการทางถนน เนื่องจากอุปกรณ์สามารถบินตรงไปยังที่เกิดเหตุได้ ในโครงการนี้ เราจะสำรวจระบบการส่งมอบทางอากาศสำหรับอุปกรณ์การแพทย์ เช่น เครื่องกระตุ้นหัวใจอัตโนมัติ (AEDs) อุปกรณ์ปฐมพยาบาล และอุปกรณ์การแพทย์ขนาดเล็กอื่น ๆ ที่ร้องขอ เราจะทำสิ่งนี้ผ่านแพลตฟอร์มโดรนของ DJI และแอปพลิเคชัน SDK ของพวกเขา เป้าหมายหลักของโครงการนี้คือการลดเวลาการตอบสนองโดยการใช้โดรนอัตโนมัติเพื่อส่งมอบอุปกรณ์การแพทย์ เราพบว่าโดรนเป็นแพลตฟอร์มที่สามารถส่งมอบเครื่องกระตุ้นหัวใจไปยังผู้ป่วยได้อย่างมีประสิทธิภาพผ่านข้อมูลการบินที่รวบรวมและการทดสอบเบื้องต้น ซึ่งให้แพลตฟอร์มที่ยอดเยี่ยมสำหรับการพัฒนาระบบในอนาคต
หนึ่งในสาเหตุที่ทำให้ผู้ป่วยทั่วโลกเสียชีวิตมากที่สุดเกิดจากสภาวะหรือโรคที่มีอาการที่ไม่สามารถคาดการณ์ได้และเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน เช่น โรคหัวใจขาดเลือด โรคหลอดเลือดสมอง และโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง ผู้ป่วยอาจไม่มีสัญญาณว่าต้องการความช่วยเหลือทางการแพทย์ก่อนที่จะเกิดอาการ ซึ่งทำให้ยากในการตัดสินใจว่าต้องการความช่วยเหลือทางการแพทย์หรือไม่ ตัวอย่างหนึ่งของสถานการณ์นี้คือการหยุดหายใจนอกโรงพยาบาล (OHCA) ซึ่งมีเพียง 8.8% ของผู้ป่วยเท่านั้นที่สามารถกลับบ้านได้ หากไม่มีการตรวจติดตามผู้ป่วยหรือการตรวจติดตามคลื่นไฟฟ้าหัวใจอย่างต่อเนื่อง แทบไม่มีวิธีใดที่สามารถทำนายได้ว่าเมื่อใดที่ผู้ป่วยจะเกิดอาการหยุดหายใจ เนื่องจากอาการที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันเหล่านี้ การตอบสนองเพื่อลงมือให้ความช่วยเหลือทางการแพทย์กับผู้ป่วยในที่เกิดเหตุจะต้องทำอย่างรวดเร็วที่สุด เนื่องจากโอกาสในการฟื้นตัวสมบูรณ์จะลดลงอย่างมากเมื่อเวลาการตอบสนองเพิ่มขึ้น โดยปกติแล้ว โอกาสในการรอดชีวิตในกรณี OHCA ที่มีจังหวะการทำงานของหัวใจที่สามารถช็อกได้จะลดลง 10% ต่อหนึ่งนาที หลังจากขาดออกซิเจน สมองของมนุษย์จะเริ่มเสื่อมลงหลังจาก 1 นาที และเข้าสู่สภาวะเสียหายของเซลล์ประสาทในระดับกว้างภายใน 3 นาที ดังนั้น ช่วงเวลา 3 นาทีนี้จึงมีความสำคัญอย่างยิ่ง เนื่องจากความตายจะใกล้เข้ามาในเวลา 5 นาที [5] ด้วยเทคโนโลยีการตอบสนองฉุกเฉินในปัจจุบัน เวลาการตอบสนองนี้กำลังถึงขีดจำกัดเนื่องจากปัจจัยจำกัดขนาดใหญ่อย่างการจราจรติดขัดซึ่งทำให้เวลาการตอบสนองไม่แน่นอน [6] เนื่องจากข้อจำกัดเหล่านี้กับเทคโนโลยีรถพยาบาลและการตอบสนองฉุกเฉินในปัจจุบัน โครงการนี้มีเป้าหมายเพื่อสำรวจตัวเลือกการขนส่งอื่น ๆ โดยเฉพาะการขนส่งทางอากาศโดยใช้ยานพาหนะทางอากาศอัตโนมัติหรือโดรน เมื่อเปรียบเทียบกับการขนส่งทางถนน เส้นทางการขนส่งทางอากาศไม่มีข้อจำกัดเรื่องการจราจรติดขัด และเส้นทางสามารถตรงมากขึ้น โดยข้ามการจราจรและแยกที่หนาแน่นทั้งหมด นอกจากนี้ยังปลอดภัยกว่าในการขนส่งอุปกรณ์ เนื่องจากมีปัจจัยที่หยุดการขนส่งน้อยลง สิ่งนี้จะช่วยปรับปรุงเวลาการตอบสนองของอุปกรณ์ต่าง ๆ เช่น AEDs EpiPens และชุดปฐมพยาบาล ซึ่งสามารถใช้งานได้โดยทุกคนในพื้นที่ใกล้เคียง สิ่งนี้อาจถือว่าเป็นการช่วยชีวิตที่สำคัญ

คณะเทคโนโลยีการเกษตร
เป็นโครงการที่มุ่งเน้นการออกแบบและสร้างสรรค์ Art Toy Mascot ที่สะท้อนอัตลักษณ์ของ 12 สาขาวิชาในคณะเทคโนโลยีเกษตร ผ่านแนวคิดที่ผสมผสานระหว่างศิลปะและเทคโนโลยีเกษตร เพื่อให้เกิดความเข้าใจและการจดจำที่ง่ายขึ้นเกี่ยวกับแต่ละสาขา โดยใช้การออกแบบเชิงสร้างสรรค์และเทคนิคการผลิตของเล่นศิลปะ

คณะเทคโนโลยีการเกษตร
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาพริกพันธุ์การค้าของไทยให้ต้านทานต่อโรคแอนแทรกโนสและโรคไวรัสใบหงิกเหลือง เพื่อให้เกษตรได้ลดการใช้สารเคมีเพื่อป้องกันและกำจัดโรคและแมลง และเป็นการเพิ่มผลผลิตและลดต้นทุนให้แก่เกษตรกร โดยการพัฒนาพันธุ์พริกผ่านกระบวนการเรียนการสอนทั้งระดับปริญญาตรี โท และเอก ซึ่งถือได้ว่าเป็นการสร้างนักปรับปรุงพันธุ์รุ่นใหม่ ที่มีทั้งความรู้ด้านการปรับปรุงพันธุ์พืชโดยใช้วิธีมาตรฐานร่วมกับการใช้เทคโนโลยีชีวภาพ และงานวิจัยนี้ยังได้เผยแพร่สายพันธู์เพื่อให้เกษตรกร และบริษัทเมล็ดนำไปต่อยอดใช้ในเชิงพานิชย์ และช่วยเสริมความเข้มแข็งให้กับธุรกิจเมล็ดพันธุ์ของประเทศไทยได้

คณะเทคโนโลยีการเกษตร
นวัตกรรมชุดการเลี้ยงหอยหวานทองในแนวตั้งด้วยระบบอควาโปนิกส์เป็นรูปแบบของการเกษตรแบบผสมผสานระหว่างการเลี้ยงหอยหวานทองกับการปลูกผัก โดยระบบดังกล่าวโดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อใช้พื้นที่ในแนวดิ่งให้เกิดประโยชน์สูงสุด ประหยัดน้ำในการเลี้ยงและผลิตพืชผักที่ปลอดภัยทั้งเพื่อการบริโภคหรือจำหน่าย รวมทั้งเป็นการเกื้อกูลระหว่างสิ่งมีชีวิตในระบบ ซึ่งหอยหวานทองจะขับถ่ายของเสียออกมา/เศษอาหารที่หลงเหลือจะถูกกรองบนวัสดุ ที่ใช้ในการบำบัดน้ำ ในขณะเดียวกันแบคทีเรียตามธรรมชาติจะช่วยเปลี่ยนของเสียต่างๆ เหล่านี้ให้อยู่ในรูปธาตุอาหารที่พืชนำมาใช้ประโยชน์ ดังนั้นระบบดังกล่าวจึงเป็นมิตรต่อต่อสิ่งแวดล้อม