This thesis aims to present the development of a metaverse project for the KMITL Lifelong Learning Center (KLLC) and KMITL Data Management Center (KDMC) for Public Relations at King Mongkut's Institute of Technology Ladkrabang, with the main goal of creating a metaverse prototype to promote learning and public relations through virtual reality technology for students, staff, and external individuals. In this project, the developers have created a metaverse system to simulate a virtual experience for users at the KMITL Lifelong Learning Center (KLLC) and KMITL Data Management Center (KDMC) for Public Relations at King Mongkut's Institute of Technology Ladkrabang. Users will be able to access the system through a web application developed with Unity, which is the tool used to create the metaverse system. The design allows users to visit and interact with various locations within the building to promote public relations in a more widespread virtual format. The developers used Maya and Unity software to create a metaverse system for modeling 3D objects and managing various functions, providing users with a realistic and novel experience. This project is expected to promote learning and the dissemination of information in an easily accessible modern format, creating opportunities for education and learning for those who cannot travel to see the actual locations. This makes metaverse technology an important tool for effectively developing learning and engagement in the digital age.
เนื่องจากปัจจุบันการประชาสัมพันธ์ด้วยเทคโนโลยีในรูปแบบ Metaverse ยังไม่เป็นที่นิยมและไม่ได้นำมาใช้อย่างแพร่หลายในประเทศไทย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านการศึกษาเพื่อการเรียนรู้ผ่านระบบเมตาเวิร์ส โดยระบบ Metaverse คือเทคโนโลยีที่สามารถเชื่อมต่อทุกการสื่อสารบนโลกออนไลน์ ให้รวมกันเป็นหนึ่งเดียวได้เสมือนกับชุมชนบนโลกเสมือนจริงที่ให้สภาพแวดล้อมกับวัตถุต่าง ๆ รอบตัวที่เหมือนจริงมาก และสามารถเชื่อมต่อกันได้จะทำให้เกิดปฏิสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน พร้อมการสร้างกิจกรรมร่วมกันได้ เช่น การพูดคุย การเดินสำรวจสิ่งก่อสร้าง การทำท่าทางต่างๆ เป็นต้น ซึ่งจะเห็นได้ว่าระบบ Metaverse สามารถนำมาประยุกต์ใช้ได้ในหลากหลายรูปแบบโดยขึ้นอยู่กับการนำเสนอของผู้ออกแบบ ปัจจุบันเทคโนโลยีในรูปแบบ Metaverse ที่ใช้เพื่อการประชาสัมพันธ์ในส่วนของศูนย์การเรียนรู้ตลอดชีวิต (KLLC) และสำนักบริหารข้อมูลดิจิทัล (KDMC) สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบังยังคงขาดการประชาสัมพันธ์เพื่อให้เป็นที่น่าสนใจและดึงดูดให้พื้นที่นี้เป็นที่รู้จักและน่าสนใจมากยิ่งขึ้น อีกทั้งยังได้รับประสบการณ์การใช้งานในรูปแบบโลกเสมือนจริง โดยผู้ใช้งานจะสามารถพูดคุยกัน เปิดกล้อง แชร์หน้าจอ ทำท่าทางต่างๆ และได้เห็นถึงโครงสร้างทั้งภายนอกและภายในของศูนย์การเรียนรู้ตลอดชีวิต (KLLC) และสำนักบริหารข้อมูลดิจิทัล (KDMC) สจล. ดังนั้น เราจึงสร้าง KMITL Lifelong Learning Center (KLLC) and Data Management Center (KDMC) ในรูปแบบ Metaverse ที่มีสภาพแวดล้อมเสมือนจริง เพื่อการประชาสัมพันธ์ให้กับผู้ที่ชื่นชอบการศึกษาเรียนรู้และผู้ที่สนใจในเทคโนโลยีเมตาเวิร์สและเพื่อให้ผู้ใช้งานได้สัมผัสกับประสบการณ์เสมือนจริงโดยตรงจากระบบ Metaverse
คณะวิทยาศาสตร์
Sugar production from sugarcane is a complex process that requires precise control. One of the major issues is sugar loss, which can result from various factors, particularly "burnt cane," before being sent to the mill. This affects the quality of the sugarcane and the efficiency of sugar extraction, along with the performance of the machinery and the properties of the cane, which impact the amount of sugar extracted. This study aims to analyze the factors that influence sugar loss in the sugar production process, using quantitative data from a sugar factory. Nine variables were examined, including mechanical efficiency, machine downtime per day, cane waiting time per day, sand content in cane juice, pol extraction efficiency, overall working time efficiency, cane juice purity, cane sugar content (C.C.S.), and burnt cane. The data were analyzed using correlation analysis to examine relationships between variables and regression modeling to predict sugar loss. The results showed that mechanical efficiency, cane sugar content, and the amount of sand or impurities in the cane juice were significantly correlated with sugar loss. Mechanical efficiency had a direct relationship with the amount of cane milled, which improved sugar production. On the other hand, burnt cane, or cane that was burnt before harvesting, resulted in reduced sugar extraction and impacted the quality of the sugar. Therefore, reducing sugar loss in the production process can be achieved by improving machine efficiency, reducing impurities in cane juice, and managing burnt cane, which will improve sugar production efficiency in the future.
คณะอุตสาหกรรมอาหาร
The growing interest in antioxidant-rich foods is driven by their potential to reduce the risk of chronic diseases such as cancer, cardiovascular conditions, and cellular degeneration. Ginger (Zingiber officinale), banana inflorescence (Musa paradisiaca L.), and roselle (Hibiscus sabdariffa L.) are herbal plants known for their high phenolic content, a crucial component in antioxidant activity. However, the bioactive compounds in these plants are often unstable when exposed to light, temperature, and oxygen, leading to a reduction in their efficacy. This study aims to investigate the optimal ratio of ginger, banana inflorescence, and roselle for encapsulation in liposomes—a technique designed to enhance the stability of bioactive compounds and improve their delivery efficacy. The research evaluates the antioxidant activity of the extracts using DPPH, ABTS, and FRAP methods, alongside total phenolic content (TPC) measurement. The most effective ratio for antioxidant activity will be selected for liposomal encapsulation, employing phospholipids as key structural components. The encapsulation efficiency (EE%) will be calculated to assess the effectiveness of the liposomal delivery system. The findings are expected to identify the optimal combination of ginger, banana inflorescence, and roselle that maximizes antioxidant potency and enhances the stability of bioactive compounds through liposomal encapsulation. This approach offers a promising strategy for developing herbal health supplements that maintain their biological properties over time.
คณะวิทยาศาสตร์
The species Enterococcus lactis is closely related to E. faecium and is known for its beneficial and probiotic effects. In this study, strain RRS4 was isolated from Raphanus sativus Linn. and identified based on both phenotypic and genotypic characteristics. Strain RRS4 exhibited cell viability in environments with 2-8% NaCl, pH ranging from 4 to 9, and temperatures between 4°C and 45°C. Through comprehensive genomic analysis, strain RRS4 was confirmed to be E. lactis. E. lactis RRS4 demonstrated inhibitory effects against Vancomycin-resistant E. faecalis JCM 5803. Safety assessments via in silico methods, including KEGG annotation, indicated the absence of virulent and undesirable genes in E. lactis RRS4. VirulenceFinder analysis aligned virulence-related genes with those from three strains of E. lactis and four strains of E. faecium. While antibiotic resistance genes were found to be conserved, they did not correlate with key pathogenicity traits. Furthermore, safety evaluations highlighted that E. lactis RRS4 is generally safe, despite the presence of genes associated with antibiotic resistance. Lastly, we propose guidelines for assessing the safety of microbial strains using whole-genome analysis. These findings represent advancements in probiotic research.