Back
Comparison of cost and return of durian cultivation based on the orchard management techniques of farmers in Rayong Province, Thailand.
การเปรียบเทียบต้นทุนผลตอบแทนการปลูกทุเรียนตามเทคนิคการจัดการสวนทุเรียนของเกษตรกร ในจังหวัดระยอง
@คณะเทคโนโลยีการเกษตร
#KLLC 2024
#BCG (Bio-Circular-Green Economy)
Details
This study aims to compare the costs and returns associated with durian cultivation using single and double orchard management techniques among farmers in Rayong province. Through in-depth interviews with community innovators, data was gathered and analyzed using the cost and return analysis and t-test for statistical comparison. The findings reveal that under total cost of 50,871.18 THB per rai, generating 2,000 kg. per rai and a net profit of 149,128.82 THB per rai incurs a higher single durian tree cultivation, the total cost per rai amounts to 42,719.50 Thai baht (THB), yielding1,600.00 kg. per rai and a net profit of 149,280.50 THB per rai. In contrast, double durian orchard management. Notably, there is a statistically significant distinction between the fixed costs associated with durian cultivation at the 0.05 significance level in the two cases. However, regarding variable costs, total costs, total average yield, and net profit, the durian orchard management techniques in both scenarios do not demonstrate statistically significant differentiation. The implications arising from these findings hold significance for agricultural practitioners and policymakers, underlining the importance of tailored management strategies that account for the intricate interplay of costs, yields, and net profits. These insights provide valuable guidance for farm management decisions and policy considerations in developing better durian cultivation.
Objective
ในประเทศไทย ทุเรียนถือเป็นพืชเศรษฐกิจที่สร้างรายได้ในปี 2565 เป็นอันดับ 1 ของประเทศ มีพื้นที่ปลูกทุเรียน 1,340,692 ไร่ พื้นที่เก็บเกี่ยว 943,765 ไร่ ผลผลิต 1,246,098 ตัน ผลผลิตต่อไร่ 1,320 กิโลกรัม (สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตรภูมิภาค, 2565) การปลูกทุเรียนในจังหวัดระยองมีผลผลิตต่อไร่สูงสุดเป็นอันดับ 3 ของประเทศไทย รองจากจังหวัดจันทบุรีและชุมพรในปี 2565 มีพื้นที่ปลูกทุเรียน 117,753 ไร่ มีพื้นที่เก็บเกี่ยว 71,104 ไร่ ผลผลิตรวม 149,234 ตัน ส่งผลให้ผลผลิตต่อพื้นที่เก็บเกี่ยว 2,099 กิโลกรัมต่อไร่ (สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตรภูมิภาค, 2565) ผลผลิตในปี 2565 มีปริมาณเพิ่มขึ้นเนื่องจากราคาทุเรียนในตลาดสูงขึ้น ความต้องการนำเข้าปัจจัยการผลิตที่สำคัญ เช่น ปุ๋ย กำลังขยายตัวในต่างประเทศ โดยในปี 2564 มูลค่าการนำเข้าเหล่านี้มีมูลค่า 70,102 ล้านบาท ในขณะที่ปี 2565 มีมูลค่าเพิ่มขึ้นเป็น 103,205 ล้านบาท โดยราคาก็เพิ่มขึ้นด้วย (สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตรภูมิภาค, 2566) ส่งผลให้เกษตรกรผู้ปลูกทุเรียนมีต้นทุนการผลิตเพิ่มขึ้น กำไรต่ำกว่าปีก่อน ในเดือนกรกฎาคม 2566 ราคาทุเรียนหมอนทองที่ตลาดกลางเขาดิน อำเภอแกลง จังหวัดระยอง อยู่ที่ 110 บาทต่อกิโลกรัม (สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตรภูมิภาค, 2565) นอกจากนี้พวกเขายังปลูกทุเรียนตามเทคนิคการจัดการสวนทุเรียนของเกษตรกรด้วยการปลูกทุเรียนต้นเดียว ต้นทุนการผลิตต่ำทำให้การจัดการการแปลงสะดวก ง่าย และรวดเร็ว พืชได้รับแสงสม่ำเสมอเพื่อการเจริญเติบโตที่เหมาะสม ผลผลิตมีคุณภาพสูง ในส่วนของการปลูกทุเรียนนั้นตามเทคนิคการจัดการสวนทุเรียนของเกษตรกรที่ใช้วิธีการปลูกทุเรียนแบบทวีคูณเป็นเทคนิคที่ให้ผลผลิตผลผลิตสูงกว่า เทคนิคนี้มีประโยชน์สำหรับการฟื้นฟูหลังการเก็บเกี่ยวอย่างตรงไปตรงมา และพืชไม่เสื่อมสภาพเนื่องจากมีผลผลิตต่อต้นต่ำ นอกจากนี้ยังสามารถลดการโค่นล้มของต้นไม้ในช่วงพายุได้ ให้ผลตอบแทนต่อหน่วยพื้นที่สูงกว่า (ศูนย์ส่งเสริมและพัฒนาอาชีพเกษตร, 2563) อย่างไรก็ตาม เกษตรกรผู้ปลูกทุเรียนต้องเผชิญกับค่าใช้จ่ายจำนวนมากในกระบวนการผลิต โดยทั่วไปการปลูกจะใช้เวลา 6-7 ปีจึงจะแล้วเสร็จ (แสวงกิจ, 2020) การเข้าถึงนวัตกรรมส่วนใหญ่มาพร้อมกับภาระทางการเงินที่สำคัญ โดยเฉพาะสำหรับเกษตรกรรายย่อย (Yigezu et al., 2016) นอกจากนี้การนำนวัตกรรมมาใช้ยังขึ้นอยู่กับต้นทุน (Toma et al., 2016) หากลดต้นทุนและกำไรจากการนำเทคโนโลยีการเกษตรไปใช้ให้เหลือน้อยที่สุด ก็จะนำไปสู่การยอมรับที่มากขึ้นและรวดเร็วยิ่งขึ้น (ฤกษ์ไกร, 1984) เหตุผลหลักในการประยุกต์ใช้คือตัวแปรทางเศรษฐกิจ การวิเคราะห์ต้นทุนจึงเป็นเครื่องมือทางธุรกิจที่ใช้กันทั่วไปในการวางแผนและตัดสินใจนำนวัตกรรมไปใช้ นั่นจะบ่งบอกถึงความสำเร็จหรือความล้มเหลวของการนำนวัตกรรมไปใช้ (Suwanmaneepong et al., 2020) ดังนั้นการวิเคราะห์ต้นทุนและผลตอบแทนของการผลิตทุเรียนจึงมีความสำคัญ (Thongkaew et al., 2021; Wiangsamut, 2022) งานวิจัยนี้เปรียบเทียบต้นทุนและผลตอบแทนของการปลูกทุเรียนโดยใช้เทคนิคการจัดการสวนทุเรียนที่แตกต่างกันของเกษตรกร เพื่อใช้ข้อมูลในการวางแผนและการตัดสินใจเมื่อใช้เทคนิคการจัดการสวน การศึกษาดำเนินการในอำเภอเมืองและอำเภอแกลง จังหวัดระยอง ซึ่งเป็นพื้นที่ปลูกทุเรียนที่จำเป็นในจังหวัดระยอง พื้นที่เหล่านี้ได้รับการส่งเสริมจากศูนย์ส่งเสริมและพัฒนาอาชีพการเกษตรจังหวัดระยองในการปลูกเทคนิคทุเรียน เพื่อเป็นแนวทางแก่เกษตรกรรายอื่นในพื้นที่และอำนวยความสะดวกในการพัฒนา
Project Members
กันตินันท์ ทองเต็ม
KANTINAN THONGTEM
#นักศึกษา
Member
สุณีพร สุวรรณมณีพงศ์
Suneeporn Suwanmaneepong
#อาจารย์
Advisor
ฉันท์หทัย เกิดศรีเสริม
Chanhathai Kerdsriserm
#อาจารย์
Co-advisor
Vote for this Innovation!
Loading...
Powered By KMITL Innovation Project